Ποια διαβρωτικά μέσα μπορεί να αντέξει η αντιδιαβρωτική μαγνητική αντλία από ανοξείδωτο χάλυβα;

Η μαγνητική αντλία από ανοξείδωτο χάλυβα έχει αντιδιαβρωτική απόδοση. Τα υλικά από ανοξείδωτο χάλυβα περιλαμβάνουν 304, 316L, κ.λπ. Αυτά τα δύο υλικά χρησιμοποιούνται συνήθως σε μαγνητικές αντλίες από ανοξείδωτο χάλυβα. Για την παροχή ισχυρών διαβρωτικών υγρών, πού είναι ο περιορισμός της αντιδιαβρωτικής απόδοσης του ανοξείδωτου χάλυβα; Το μέσο που πρόκειται να μεταφερθεί Υπάρχουν οκτώ κύριοι τύποι διάβρωσης σε μεταλλικά υλικά μαγνητικής αντλίας: ηλεκτροχημική διάβρωση, ομοιόμορφη διάβρωση, διακοκκώδης διάβρωση, διάβρωση ρωγμών, διάβρωση ρωγμών, διάβρωση τάσης, διάβρωση φθοράς και διάβρωση σπηλαίωσης.

1. Διάβρωση διάτρησης
Η διάβρωση διάτρησης είναι ένα είδος τοπικής διάβρωσης. Λόγω της τοπικής καταστροφής της μεμβράνης παθητικοποίησης μετάλλων, σχηματίζονται ταχέως ημισφαιρικά κοιλώματα σε μια ορισμένη τοπική περιοχή της μεταλλικής επιφάνειας, η οποία ονομάζεται διάβρωση με διάβρωση. Η διάβρωση με κοιλότητες προκαλείται κυρίως από το CL￣. Για να αποφευχθεί η διάβρωση με κοιλότητες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί χάλυβας που περιέχει Mo (συνήθως 2.5% Mo) και με την αύξηση της περιεκτικότητας και της θερμοκρασίας σε CL￣, η περιεκτικότητα σε Mo θα πρέπει επίσης να αυξηθεί ανάλογα.

2. Διάβρωση ρωγμών
Η διάβρωση ρωγμών είναι ένα είδος τοπικής διάβρωσης, η οποία αναφέρεται στη διάβρωση που προκαλείται από την τοπική καταστροφή της μεμβράνης παθητικοποίησης μετάλλου λόγω της μείωσης της περιεκτικότητας σε οξυγόνο και (ή) της μείωσης του pH στη σχισμή μετά την πλήρωση της σχισμής με διαβρωτικό υγρό. Συχνά εμφανίζεται διάβρωση από ανοξείδωτο χάλυβα στο διάλυμα CL￣. Η διάβρωση με ρωγμές και η διάβρωση με διάβρωση είναι πολύ παρόμοια στον μηχανισμό σχηματισμού τους. Και τα δύο προκαλούνται από τον ρόλο του CL￣ και την τοπική καταστροφή του φιλμ παθητικοποίησης. Με την αύξηση της περιεκτικότητας σε CL￣ και την άνοδο της θερμοκρασίας, αυξάνεται η πιθανότητα διάβρωσης από ρωγμές. Η χρήση μετάλλων με υψηλή περιεκτικότητα σε Cr και Mo μπορεί να αποτρέψει ή να μειώσει τη διάβρωση των ρωγμών.

3. Ομοιόμορφη διάβρωση
Η ομοιόμορφη διάβρωση αναφέρεται στην ομοιόμορφη χημική διάβρωση ολόκληρης της μεταλλικής επιφάνειας όταν ένα διαβρωτικό υγρό έρχεται σε επαφή με τη μεταλλική επιφάνεια. Αυτή είναι η πιο κοινή και λιγότερο επιβλαβής μορφή διάβρωσης.
Τα μέτρα για την αποφυγή ομοιόμορφης διάβρωσης είναι: υιοθέτηση κατάλληλων υλικών (συμπεριλαμβανομένων των μη μεταλλικών) και εξέταση επαρκούς περιθωρίου διάβρωσης στο σχεδιασμό της αντλίας.

4. Σπηλαίωση διάβρωση
Η διάβρωση που προκαλείται από τη σπηλαίωση στη μαγνητική αντλία ονομάζεται διάβρωση σπηλαίωσης. Ο πιο πρακτικός και απλός τρόπος για να αποτρέψετε τη διάβρωση λόγω σπηλαίωσης είναι να αποτρέψετε την εμφάνιση σπηλαίωσης. Για αντλίες που συχνά υποφέρουν από σπηλαίωση κατά τη λειτουργία, προκειμένου να αποφευχθεί η διάβρωση λόγω σπηλαίωσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν υλικά ανθεκτικά στη σπηλαίωση, όπως σκληρό κράμα, φωσφορόχαλκος, ωστενιτικός ανοξείδωτος χάλυβας, χάλυβας χρωμίου 12% κ.λπ.

5. Διάβρωση λόγω καταπόνησης
Η διάβρωση καταπόνησης αναφέρεται σε ένα είδος τοπικής διάβρωσης που προκαλείται από την κοινή δράση της τάσης και του διαβρωτικού περιβάλλοντος.
Ο ωστενιτικός χάλυβας Cr-Ni είναι πιο επιρρεπής στη διάβρωση λόγω τάσης στο μέσο CL~. Με την αύξηση της περιεκτικότητας σε CL￣, της θερμοκρασίας και της καταπόνησης, είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί διάβρωση λόγω τάσης. Γενικά, η διάβρωση λόγω τάσης δεν εμφανίζεται κάτω από 70~80°C. Το μέτρο για την πρόληψη της διάβρωσης λόγω τάσης είναι η χρήση ωστενιτικού χάλυβα Cr-Ni με υψηλή περιεκτικότητα σε Ni (το Ni είναι 25%~30%).

6. Ηλεκτροχημική διάβρωση
Η ηλεκτροχημική διάβρωση αναφέρεται στην ηλεκτροχημική διαδικασία κατά την οποία η επιφάνεια επαφής ανόμοιων μετάλλων σχηματίζει μια μπαταρία λόγω της διαφοράς στο δυναμικό του ηλεκτροδίου μεταξύ των μετάλλων, προκαλώντας έτσι διάβρωση του μετάλλου της ανόδου.
Μέτρα για την αποφυγή ηλεκτροχημικής διάβρωσης: Πρώτον, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε το ίδιο μεταλλικό υλικό για το κανάλι ροής της αντλίας. Δεύτερον, χρησιμοποιήστε θυσιαστικές ανόδους για την προστασία του μετάλλου της καθόδου.

7. Διακοκκώδης διάβρωση
Η διακοκκώδης διάβρωση είναι ένα είδος τοπικής διάβρωσης, η οποία αναφέρεται κυρίως στην καθίζηση καρβιδίου του χρωμίου μεταξύ κόκκων ανοξείδωτου χάλυβα. Η διακοκκώδης διάβρωση είναι εξαιρετικά διαβρωτική για τα υλικά από ανοξείδωτο χάλυβα. Το υλικό με διακοκκώδη διάβρωση χάνει σχεδόν εντελώς την αντοχή και την πλαστικότητά του.
Τα μέτρα για την πρόληψη της διακοκκώδους διάβρωσης είναι: ανόπτηση ανοξείδωτου χάλυβα ή χρήση ανοξείδωτου χάλυβα εξαιρετικά χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα (C<0.03%).

8. Φθορά και διάβρωση
Η διάβρωση από τριβή αναφέρεται σε ένα είδος διάβρωσης ρευστού υψηλής ταχύτητας στη μεταλλική επιφάνεια. Η διάβρωση με υγρή διάβρωση είναι διαφορετική από τη διάβρωση που προκαλείται από στερεά σωματίδια στο μέσο.
Διαφορετικά υλικά έχουν διαφορετικές ιδιότητες κατά της φθοράς και της διάβρωσης. Η σειρά αντοχής στη φθορά και στη διάβρωση από κακή σε καλή είναι: φερριτικός χάλυβας Cr